Πρόκειται για μία δράση που πραγματοποιήθηκε στις 21 Μαρτίου 2017, στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Ιωαννίνων στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Δράσης «Μονόλογοι από το Αιγαίο». Συμμετείχαν 46 εκπαιδευόμενοι του Β? κύκλου με 6 εκπαιδευτικούς (Γιαννούτσου, Θ., Γεωργάκης, Κ., Μανταφούνης, Ε., Παπακώστα Α., Ζέκας, Χ., Φαρμάκη, Φ.) και με την ευθύνη της εθελόντριας εκπαιδευτικού του σχολείου Χρύσας Μάνθου. Ο χρόνος που απαιτήθηκε ήταν 3 ώρες και 30?.
Οι στόχοι της ανωτέρω δράσης ήταν: η ευαισθητοποίηση εκπαιδευτικών και εκπαιδευόμενων στο θέμα των προσφύγων, η καλλιέργεια ενσυναίσθησης, κριτικής σκέψης και πιο ολοκληρωμένης γνώσης και στάσης στις ενδεχόμενες στερεοτυπικές τους αντιλήψεις για το θέμα αυτό καθώς και η συνεργασία, η ομαδικότητα, και η δημιουργικότητα μέσα από τη χρήση τεχνικών εκπαιδευτικού δράματος. Αξιοποιήθηκαν ασκήσεις όπως «ανήκω-δεν ανήκω», «τι με κάνει όμοιο» «ανακριτική καρέκλα», «παγωμένη εικόνα», «ένας-ένας τη φορά», «δυναμική εικόνα-ντοκουμέντο», «εξέλιξη των εικόνων».
Τα αποτελέσματα προκύπτουν από την αξιολόγηση των εκπαιδευόμενων στο τέλος της δράσης όταν αποτυπώνουν στο χαρτί αυτή τους την εμπειρία με λέξεις, προτάσεις, ζωγραφιές, ποιήματα και συναισθήματα όπως:
«Από σήμερα θα σκέφτομαι διαφορετικά για τον πρόσφυγα», «Μετά από αυτό, νοιώθω διαφορετικά για τον πρόσφυγα», «δεν θέλουμε άλλο ρατσισμό»?
Αποδεικνύεται έτσι ότι αυτού του τύπου οι τεχνικές διδασκαλίας μετασχηματίζουν και σταδιακά μπορεί να οδηγήσουν σε αλλαγή νοοτροπίας τους ενήλικους εκπαιδευόμενους. Και αυτό επιτυγχάνεται μέσα από τη βιωματική προσέγγιση του θέματος, την ενεργοποίησή τους για συνεργασίες, προσεκτική παρατήρηση και συνειδητοποίηση της δυναμικής του κειμένου όταν αφηγούνται την εικόνα χρησιμοποιώντας την και ως εργαλείο κατανόησης και κριτικής σκέψης του θέματος που διαπραγματεύονται και όλα αυτά μέσα από μια ευχάριστη διαδραστική διαδικασία.
Στην προκειμένη περίπτωση η μαθησιακή βιωματική εμπειρία «Μονόλογοι από το Αιγαίο» με τη χρήση τεχνικών εκπαιδευτικού δράματος, επέτρεψε στους συμμετέχοντες να βιώσουν και να στοχαστούν στις ζωές των προσφύγων, να συνειδητοποιήσουν ότι ποτέ μέχρι τώρα δεν είχαν σκεφτεί το αυτονόητο, σαν να συνέβαινε αυτό κάπου πολύ μακριά τους, να αλλάξουν λίγο τον τρόπο σκέψης τους και να προσπαθήσουν να υιοθετήσουν μια στάση αποδοχής τους με το να τους σκεφτούν λίγο περισσότερο. Ίσως να ευαισθητοποιήσουν με τη σειρά τους και τον κοινωνικό τους περίγυρο. Γιατί κατά τον Boal (2009) το «να είσαι πολίτης δεν σημαίνει ότι ζεις σε μια κοινωνία, σημαίνει ότι την αλλάζεις».
Στο Βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε μέρος από την παραπάνω δράση.
[embedyt] http://www.youtube.com/watch?v=Z7yQnETAfck[/embedyt]